Adelaide

Zaterdag 18 februari: Vlak na Naracourte komen we op de A66 langs een uitgebreid wijngebied. Ook de druiven voor Lindemans worden hier verbouwd. Weinig verkeer op de weg, tot vlakbij Adelaide.  We zien nog een pelikaan bij een riviertje.  Na aankomst in Adelaide meteen de stad een beetje verkend. Aidelade is een heel andere stad dan Sydney of Melbourne. De skyline wordt niet bepaald door hoge wolkenkrabbers. De straten zijn ruim opgezet, er zijn nogal wat parken, pleinen en oudere gebouwen. Veel huizen en gebouwen zijn in natuursteen opgetrokken, met Franse balkons, in filigraan gietijzer, die  koloniaal aandoen. Veel gedenkplaten en standbeelden van historische figuren en situaties die voor Adelaide van belang waren, d.w.z. van de laatste 200 jaar. Vrij veel rondhangende Aboriginals, waarvan een deel dakloos lijkt te zijn. 

Zondag 19 februari: Vandaag afwisselend zon en regen bij een temperatuur van ongeveer 17 graden. Twee weken geleden was het hier nog 42 graden. In deze regio hebben zich in de 19e eeuw veel Duitsers gevestigd vanwege de godsdienstvrijheid. Ze kwamen vooral uit de grensgebieden tussen katholieke en protestante regio's. Een recent geëmigreerde Duitser heeft ons dit verteld. Hij heeft ons ook geattendeerd op een bijna niet te vinden bar op een dakterras met leuke muziek en prachtig uitzicht over de stad.

We hebben nu ook ontdekt, dat onze uit de kluiten gewassen "ijsvogel" de kookaburra is, ook wel lachvogel genoemd. De kookaburra maakt nogal vreemde geluiden voor een vogel, ook lachen behoort tot het repertoire. Hij keek ons ook al zo vriendelijk aan. Nu weten we eindelijk, welke vogels die rare geluiden maken. De in een eerder reisverhaal genoemde zwart/witte kraaien met witte snavels zijn trouwens magpies, oftewel eksters, maar dan wel duidelijk andere dan bij ons.

We hebben in Adelaide ook het migratiemuseum bezocht, Ton had toch wel een beetje spijt, dat hij in Melbourne niet mee was geweest. Hier werd veel aandacht besteed aan het belang van culturele diversiteit en de maatschappelijke bijdrage van migranten. Een klein deel van de tentoonstelling was gewijd aan de migratie van Nederlanders in de jaren vijftig, met aandacht voor de Nederlandse verenigingen hier en speciaal de traditie van het sinterklaasfeest. Daarbij werd vermeld, dat er nu discussie is in Nederland over het mogelijk racistische aspect van Zwarte Piet.

Verder een bezoek gebracht aan de National Library met een interactieve expositie over liefde, veel van geleerd, en het Museum van South Australia, waar een grote afdeling is over het leven van de Aboriginals, met veel gebruiks- en kunstvoorwerpen. Vlakbij is ook een groot oorlogsmonument met heel veel namen van gevallenen van de eerste en tweede wereldoorlog. Toch onvoorstelbaar, dat deze ook hier zo'n grote impact hebben gehad.