The Grampians

16 februari 2017 - Naracoorte, Australië

Dinsdag 14 januari:  De afgelopen dagen was het wat fris, zo'n graad of 16, 17 omdat de wind uit het zuiden kwam. Naarmate we verder van de kust verwijderd raakten, werd het warmer en zonniger. We hebben een tussenstop gemaakt in Hamilton, mooi gelegen in een vallei, omringd door grote grasvlaktes met koeien en schapen afgewisseld door enorme graanakkers, die al geoogst zijn. Slechts hier en daar een boerderij en in de verte enkele vulkanen. In Hamilton de kleine botanische tuin bezocht. In de tuin staat een cottage met bijbehorende tuin.  Even net of we in Engeland zijn. In de cottage woonde vroeger de tuinman. 

We hebben een huisje op een Big4 camping in Halls Cap. Helemaal prima. Zit lekker op de veranda een glaasje te drinken en te typen. Heerlijk rustig hier. Grote witte kaketoes schooieren om eten. Op onze avondwandeling zijn we weer 6 kangoeroes tegen gekomen van heel dichtbij. Een bleef ons rustig aankijken, terwijl we op een meter afstand stonden.

Woensdag 15 februari: We zitten op een prachtig plekje midden in de natuur. Halls Gap ligt in het hart van het National Park de Grampians. Vanaf daar kun je prachtige wandeltochten maken. Aan de keutels vlakbij ons huisje te zien hebben de kangoeroes hier vannacht rondgehuppeld. Tijdens het ontbijt kwam er een soort uit zijn krachten gegroeide ijsvogel op onze veranda zitten. Hij bleef ons vriendelijk aankijken, tot hij verjaagd werd door een soortgenoot, mogelijk zijn moeder. Hij vloog ons huisje in en ging rustig op het aanrecht zitten. Het was nog lastig om hem weer naar buiten te krijgen. Ook hier maken de vogels veel kabaal, vooral 's morgens vroeg en tegen de schemering. De grootste schreeuwers zijn de grote witte kaketoes. Ze hebben enorme gele kuiven.

Na het ontbijt een wandeltocht gemaakt naar de Pinnacle. De tocht werd aangeduid als een gemiddelde tot zware wandeling,  maar wij vonden het behoorlijk pittig, klimmen over eindeloze rotspartijen. De beloning was het prachtige uitzicht over de vallei van Halls Gap.  Rond 3 uur waren we terug. Boekjes gelezen, wat gezwommen. Toen we 's avonds, naar een restaurant in Halls Gap wandelden, troffen we op een oud rugbyveld een groep van wel ongeveer 50 kangoeroes aan, van jong tot oud, die rustig aan het grazen waren. Ze zijn kennelijk wel mensen gewend. Toen we later een glaasje dronken voor ons huisje kwam er nog eentje buurten.

Foto’s

4 Reacties

  1. Rita en Alf:
    16 februari 2017
    Wat fantastisch al die vogels en andere dieren spotten. Bij die pittige wandeling kan ik me iets voorstellen. Aan de enorme rotsblokken te zien lijkt deze klim veel op de tocht naar de prekestolen in Noorwegen. En als beloning daar ook het fantastische uitzicht. En wat lief dat ijsvogeltje. Nog enkele dagen genieten van deze mooie reis. Groetjes
  2. Mery:
    17 februari 2017
    Hallo Maria en Ton, weer een prachtig verhaal van jullie mooie reis.
    Heel beeldend verteld en beschreven.
    Ik denk dat jullie wel flink gespierde kuiten zullen hebben na al dat wandelen en klimmen.
    Binnenkort weer naar huis, de tijd vliegt.
    liefs Mery
  3. Anne:
    17 februari 2017
    klinkt geweldig! dikke knuffel xx
  4. Marijke lauret:
    19 februari 2017
    wat een leuke plek om te zijn met al die dieren
    en gezellig dat er een een wijntje komt drinken. das weer eens wat anders dan de buurvrouw
    Lijkt ons geweldig om zo iets mee te maken! Groetjes