Hobart

Zondag 29 januari: Vroeg opgestaan, om 8.15 uur met het vliegtuig vertrokken naar Hobart. 9.15 geland, stralend weer. In Hobart sloeg het "drugshondje", een schattige basset, alarm bij de tas van Maria.  Tja daar heeft weleens een appel in gezeten. Zelfs op een binnenlandse vlucht mag je geen fruit meenemen. Flesjes water mogen daarentegen gewoon het vliegtuig in. 

Auto gehaald en meteen een wandeling door Hobart gemaakt, waar we de farmers-markt hebben bezocht. Leuke mix van alto's en boeren die hun eigen biologische producten verkopen.

's Middags naar ons hotel, gelegen aan de Derwent rivier, een breed estuarium, net als de Schelde. Superlekker gegeten, zalm en Jacobsschelpen.

Daarna nog een wandeling gemaakt door de wijngaard van Mona, een museum voor moderne kunst op een schiereiland. Gesticht door een rijk geworden gokker. Bij zijn parkeerplaats staat  "God" en daarnaast "God's mistress voor zijn vrouw.

Maandag 30 januari: 's Morgens gelezen. Het bleef namelijk gestaag regenen. Zodra het opklaarde naar Hobart gereden. Gewandeld in de buurt van de haven en Salamanca Square. Een leuke buurt, waar pakhuizen zijn getransformeerd tot galerieën  en winkeltjes waar kunstnijverheid en ambachtelijk producten worden verkocht. Leuke terrassen en restaurantjes. Soms laten ze bij restauraties alleen de gevel in tact.

Langs de diverse historische gebouwen gewandeld zoals het Parliamant House en het Treasury Building. De mooie Anglicaanse St. David's Cathedral en het oude Hobart, het Battery Point, bezocht.

De oorspronkelijke bewoners hebben hier op dit schiereiland zeker 8000 jaar gewoond en mogelijk wel 30.000 jaar. Na de komst van de westerlingen zijn de meeste Aboriginals hier uitgestorven door infectieziektes en soms door gewelddadige conflicten. De laatste Aboriginals, 2 vrouwen, zijn hier aan het begin van de twintigste eeuw overleden. (Volgens Wikepedia zijn alle oorspronkelijke bewoners van Tasmanie na de komst van de westerlingen uitgestorven. Er leven alleen nog wat nazaten van Aboriginalvrouwen en Europeanen.)

Opnieuw heerlijk verse vis en oesters gegeten op een terras bij de haven. De meeuw op de foto zat startklaar voor de restjes.

Toen we bij het hotel kwamen lag er een moedereend met 3 jongen op onze parkeerplaats. Ze liet zich met moeite naar de rivier sturen.