Strathgordon

4 februari 2017 - Launceston, Australië

Woensdag 1 februari: Onderweg van Hobart naar Strathgordon hopplantages en wijngaarden gepasseerd. Bijna geen verkeer op de weg. Een prachtige wandeling gemaakt door Mount Field National Park. Indrukwekkende watervallen en bossen met eeuwenoude Eucalyptusbomen en grote boomvarens tot wel 10 meter hoog. De Eucaliptus Regnans kan wel 100 meter hoog worden. De hoogste hier was 79 meter. Sommige van die bomen stonden er al toen Abel Tasman Tasmanië ontdekte in 1642. Veel van die grote bomen zijn omgevallen. De gevallen bomen laten ze hier gewoon liggen t.b.v. het ecosysteem. Het duurt jaren voordat ze zijn verteerd. Een sprookjesachtig bos, Mount Field.  Ook hier merken we weer dat er veel aandacht wordt besteed aan natuurbescherming en educatie. Overal vind je informatie over flora, fauna en geologie.

Er loopt maar 1 weg naar Strathgordon, namelijk vanaf Het Mount Field National Park. Over ongeveer 90 kilometer zijn we hooguit 5 auto's tegen gekomen. De natuur is hier overweldigend, met heel dicht begroeide hoge bossen, praktisch ondoordringbaar, afgewisseld met kale bergen. Op enkele plekken sporen van bosbranden.

In het dorpje Strathgorden valt gemiddeld 3 meter regen per jaar en het regent er 250  dagen per jaar. Hier overnachten we dus in de Pedder Wilderness Lodge. (Geen aanrader)

Donderdag 2 februari: Vannacht heeft het flink geregend, maar gelukkig was het overdag grotendeels droog. We hebben enkele uren gewandeld door de overweldigende groene natuur. Overal sijpelt water naar beneden. Daarna hebben we een bezoek gebracht aan de Gordon Dam, die de afsluiting vormt van een enorm gebied van stuwmeren, waarmee via turbines elektriciteit wordt opgewekt. We vermoeden dat Tasmanië  vrijwel al zijn elektriciteit uit waterkracht wint.

Er wonen in Tasmanië overigens maar 500.000 mensen, iets meer dan in de provincie Zeeland, terwijl Tasmanië ongeveer 1,5 keer zo groot is als Nederland. Hier is het vrijwel uitgestorven. Strathgordon telt maar enkele huizen . Er wonen hier alleen wat personeelsleden van de elektriciteitsmaatschappij. Oorspronkelijk is het dorp na de aanleg van de toegangsweg opgericht als verblijf voor het personeel, dat het stuwmeer en de centrale heeft aangelegd in de jaren 60 en 70. Van de paar honderd huizen zijn er nog maar een paar over. De stuwmeren zijn heel groot. Lake Gordon is 272 vierkante kilometer en Lake Pedder 242. Onder het stuwmeer van Lake Pedder ligt nog het oorspronkelijke natuurlijke Lake Pedder. Sommigen willen Lake Pedder in zijn oorspronkelijke staat terugbrengen.

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

5 Reacties

  1. Rita en Alf:
    4 februari 2017
    Wat een prachtige foto's weer. Maar de fotograaf weet het dan ook erg mooi vast te leggen. Erg interessant die achtergrondinformatie die jullie ons telkens weer geven. Voor ons thuisblijvers erg interessant en leerzaam. Voor overmorgen een fijne terugreis naar Melbourne. Groetjes
  2. Arlette:
    4 februari 2017
    Dag Maria en Ton,

    We genieten telkens weer van jullie mooie verhalen en prachtige foto's. Zo reizen we toch een beetje
    Willem en Arlette.
  3. Heleen en Hans:
    4 februari 2017
    Is vast even wennen van camper naar hotels of b&b maar dat went vast snel.
    Door de vele regen is de natuur waarschijnlijk zo mooi: prachtig groen en Maria kleurt ook zo mooi met haar rode vest!
  4. Jo:
    5 februari 2017
    Heerlijk om maar vijf auto's tegen te komen.
  5. Marijke lauret:
    5 februari 2017
    Wat een mooie foto's en geen wonder met zo'n overweldigende natuur!
    Schitterend om te zien maar voor de mensen die er wonen ms. wel eenzaam
    Leuk die achtergrond informatie dan begrijp je de sfeer een beetje
    Geniet nog maar en zo te lezen zal jullie conditie bij terugkeer top zijn!